Chciałam Państwu przedstawić postać Tove Detrkoy, dzięki której rozpoczęła się nauka gry na skrzypcach metodą Suzuki w Polsce.
Pod Jej okiem trenerskim zdobywałam wiedze i doświadczenie jako “studentka” kursu a póżniej jako nauczyciel.
Wniosla w polską edukacje muzyczną sporą rewolucję, dotykając nas swoją wrazliwoscią i humanizmem, w kolejnym kraju przekazywala całą swoją wiedze i doświadczenie o metodzie suzuki .A zaczęlo się to wszystko w styczniu 2002 roku (pierwszy kurs w Opolu)
W hołdzie Tove Detreköy 1925 – 2018
Założycielka Duńskiego Instytutu Suzuki, skrzypaczka i pionierka Suzuki, Tove Detreköy odeszła w pokoju 21 grudnia 2018.
Wraz z odejściem Tove Detreköy duńskie życie muzyczne straciło wielką i wybitną osobowość.
Urodzona w 1925 roku w Aalborg, Tove zaczęła grać na skrzypcach w wieku 6 lat. W tamtym czasie oczywiście nie była uczennicą Suzuki, jednak na zdjęciu, na którym grała na skrzypcach, bardzo takową przypominała.
Po studiach w Royal Danish Conservatory of Music w Kopenhadze, gdzie studiowała m. in. u profesora Erlinga Blocha, Tove została przydzielona do Konserwatorium jako nauczycielka po ukończeniu studiów w 1948 roku. W tym czasie znalazła też swoją miłość, węgierskiego skrzypka, Bélę Detreköy. Pobrali się w 1950 roku.
Od 1959 Tove grał w duńskiej Royal Orchestra, ale kiedy Béla dostał profesurę w USA w 1967 roku, para i ich dwaj synowie przenieśli się do Bellingham w stanie Waszyngton.
Tu Tove doświadczyła spotkania z grupą dzieci uczących się grać na skrzypcach metodą Suzuki i to ją zainteresowało. Zdecydowała się pojechać do Japonii, aby uczyć się u samego Shinichi Suzuki. Wiele podróżowała w związku ze studiami, a po powrocie z USA do Danii w 1972 roku zaczęła jako jedna z pierwszych w Europie uczyć dzieci metodą opisaną w dziele dr Suzuki “Metoda języka ojczystego”. Z wielkim entuzjazmem i determinacją oraz wsparciem zaangażowanych grup rodziców rozpoczęła nauczanie w Kopenhadze i Aarhus.
Dzięki naturalnym umiejętnościom pedagogicznym Tove i jej głębokiemu zrozumieniu filozofii dr Suzuki, uczniowie szybko nabyli wielu umiejętności. Pięć lat po powrocie do Danii Tove i Béla wraz z grupą rodziców założyli Duński Instytut Suzuki w Kopenhadze.
Kiedy w 1980 roku założono Europejskie Stowarzyszenie Suzuki (ESA), naturalną koleją rzeczy Tove i Béla znaleźli się w komitecie założycielskim, zatwierdzonym przez samego dr. Suzukiego. W 1990 r., Kiedy powstało Duńskie Stowarzyszenie Suzuki (DSA), Tove i Béla oczywiście także znaleźli się wśród założycieli, a Tove była przez wiele lat członkiem zarządu ESA, a także rady DSA. Następnie Tove i Béla zostali Członkami Honorowymi zarówno ESA, jak i DSA.
Tove i Béla byli bardzo bliskimi przyjaciółmi doktora Suzuki i jego żony, Waltraud. W 1981 roku Tove zaprosiła ich do Danii i zorganizowała drugie europejskie warsztaty Suzuki w Elsinore, podczas których dr Suzuki inspirował zarówno nauczycieli z całej Europy, jak i studentów Suzuki. Warsztaty te miały ogromne znaczenie dla rozpowszechniania Metody Języka ojczystego w Europie.
Dr Suzuki był tak podekscytowany wysoko wykwalifikowanymi duńskimi studentami, że w 1986 roku zaprosił orkiestrę kameralną Instytutu do występu w trasie po Japonii.
W 1982 roku na prośbę dr. Suzuki Tove rozpoczęła pierwszy Duński Kurs Suzuki dla nauczycieli, dzięki któremu wielu pedagogów z kraju i zza granicy (a więc i ich uczniów) skorzystało z muzycznej empatii Tove i jej ogromnego doświadczenia.
Tove była także pionierem za granicą. Dzięki swojej charakterystycznej, niestrudzonej energii pomogła w stworzeniu pierwszych kursów szkoleniowych dla nauczycieli Suzuki w Finlandii, Islandii, na Węgrzech iw Polsce, a także ściśle współpracowała z innymi europejskimi pionierami w Belgii, Anglii, Francji, Włoszech, Niemczech i Szwecji.
W Duńskim Instytucie Suzuki Tove i Béla nawiązali wyjątkową współpracę. Tove zajmowała się nauczaniem początkowym, a Béla przejmował uczniów zazwyczaj wtedy, gdy zakończyli „edukację podręcznikową”. Rezultaty były tak rewelacyjne, że dzięki nim Tove zdołała przemienić powszechny sceptycyzm, który panował w ustalonym życiu muzycznym przeciwko japońskiej metodzie nauczania, w wielkie uznanie i szacunek.
Z biegiem lat niezliczeni duńscy uczniowie Suzuki przeszli przez wykwalifikowane ręce Tove. Wielu z tych uczniów zdecydowało się przekuć swoje zdolności i umiejętności muzyczne w swoją profesję. Pięciu koncertmistrzów Duńskiej Orkiestry Królewskiej i Duńskiej Orkiestry Radiowej to studenci Tove. Wielu z jej uczniów to muzycy tutti w duńskich orkiestrach.
Uczniowie Tove, którzy wybrali inne zawody mogą – podobnie jak ci, którzy zdecydowali się na zawód muzyka – podziękować jej za wspaniały muzyczny dar na całe życie.
Również za granicą Tove była szanowaną i cenioną nauczycielką, zapraszaną do prowadzenia kursów na całym świecie. Podobnie jak w Danii, również za granicą stała się inspiracją dla wielu pokoleń uczniów Suzuki i miała ogromne znaczenie dla ich rozwoju muzycznego i osobistego.
W 2002 roku Tove i Béla jako pierwsi otrzymali nowo ustanowioną “Danish Music Life Award” – nagrodę Grammy – z uzasadnieniem: “Ich znaczenie dla duńskiego życia muzycznego jest wprost nieocenione”. W 2006 roku para otrzymała “Nagrodę Emila Holma” jako hołd dla ich wielkiego znaczenia dla duńskiego życia muzycznego. W 2015 r Tove została uhonorowana przez Królową Małgorzatę 2 “Krzyżem Kawalerskim Orderu Dannebrogu”.
Kiedy Béla zmarł we wrześniu 2017 roku, Tove poniosła wielką stratę. Przez wiele lat szczęśliwego małżeństwa wspólnie budowali pracę swojego życia, więc bardzo trudno było jej się obejść bez wiernego towarzysza.
Droga Tove, będziemy za tobą tęsknić, podobnie jak za Belą. My wszyscy, którzy znaliśmy Ciebie, nigdy nie zapomnimy Twojego zaangażowania i gorącego entuzjazmu w rozpowszechnianiu filozofii dr Suzuki.
“Nauczanie polega na ciągłym dotykaniu życia” – słowa te odnoszą się zarówno do dzieci, jak i dorosłych, a Ty ogromnie poruszyłaś nasze serca i zmieniłaś nasze życie. Zawsze będziemy Ci za to wdzięczni!
Marianne Rygner